Ako’y tunay na namangha sa nasaksihan,
Hindi ko inaasahan ang Dasal sa karagatan;
Ilang taon na din akong nanunungkulan,
Bakit ngayon ko lamang ito nasaksihan;
Ang pagpupuri sa gitna ng katubigan,
Nababagay sa uri ng ating mahal Bayan;
Nakararaming mamamayan dito nabubuhay,
Sa biyaya ng dagat,biyaya ng poong mahal;
Idinadalangin ang masaganang pamumuhay,
Dulot na ani ay magpatuloy na makamtan;
Masaganag hapag kainan aming pagsasaluhan,
Kung may labis amin dagdag sa kabuhayan;
Pagpanday sa kaisipan ng batang mag-aaral,
Ipon ng pamilya pangtustos sa kinabukasan;
Matatag na haligi ng tunay na tahanan,
Dagdag na biyaya mula sa karagatan;
Ngunit kasabay ng panalangin sa dagat,
Marapat ang pangngalaga at pagkalinga;
Nakakalimutan saan galling ang biyaya,
Ang mga tao ay patuloy nagpapabaya;
Taun-taon ay Idinaraos Misa ng pasasalamat,
Paghingi ng pag-gabay at patuloy na biyaya;
Ako ay nakiisa sa pagdiriwang ng “Pista ng Dagat”
Umaasa na akin pang muling masasaksihan;
November 08, 2007
Monday, December 31, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment