Saan ba tayo patungo? ano ba ang ating dapat na gawin? ano ba ang iniisip mo? ano ba ang ating magagawa para mga suliraning bayan? ano ba ang sulusyon sa problema? bakit tayo nagkaganito?ano ang mga plano mo? tara! mag-usap naman tayo! kailan ko ba huling nadinig ang mga salita mag-usap? hindi ko matandaan, panay pagtatalo na lamang ang nabuo sa aking isipan ukol sa kanya-kanyang pananaw na sanga-sanga ang kinatutunguan, walang malinaw na direksyon, ang pag-uusap para sa aking kaalaman at pananaw ay ang pagpapalitan ng kanikanilang opinyon sa pagitan ng isang mapayapang paraan, makikinig tayo sa mga katagang lalabas sa kaisipan ng ating kausap, malaya at may pag-galang, may paraan ng pagtimbang sa mga punto ng bawat isa... ito ang pag-uusap... may pag-uugnay sa katauhan at sa kaisipan para sa isang mabisa at tamang sulusyon...
Nakakalungkot isipin na ito ay hindi natin mabigyan ng pagkakataon upang subukang alamin ang kaisipan ng ating mga kasama, kanya-kanya tayo ng buhat walang team work, walang communication, one way ang kalsada pero nagsasalubong tayo, sanga-sanga ang lahat, walang matapos na gawain,kawawa ang bayan, nagdudusa sa ating pagpapabaya at pagpapataasan ng ihi, gaano ba naman ang gumasta ng kaunting salapi upang sa harap ng isang hapunan ay magkausap, haluan ng ngiti ang bawat kataga na ating bibitawan, ngayon paano mo sisimulan ang ganitong hakbangin kung tayo ay nasa dulo ng bangin, walang nais na humakbang sapagkat ang susunod ay ang pagkahulog sa isinampang demanda na ipinagkaloob ng mahal nating Ina ng tahanan... tumigil tayo... umupo... magdasal... mag-isip.... lumingap... mag-usap... tara! Ina Pamunuan mo ang pag-uusap, ikaw ang ilaw ng tahanan... liwanagan mo kami... ipakita mo na kaya mong pagkaisahin ang sampung anak na naghahanap ng kalinga ng Ina... huwag mong hayaan na sa ating paghihiwalay... hindi isang pangungusap ng pasasalamat ang aming masambit... kung hindi ang katanungang "Inay, Bakit mo kami pinabayaan..."
No comments:
Post a Comment