TRILLANA AT RIZAL

Dama ko sa aking kinauupuan,
Inip dahilan sa haba ng palatuntunan;
Nais kong madinig ama ng kasaysayan,
Noon pa man ay aking hinahangaan;

Atty. PABLITO TRILLANA III ang ngalan,
Panauhing pandangal sa aming sumpaan;
Tungkulin ko ngayon gagampanan,
Sa pangaral niya ay akin ngayong utang;

Tulala at tahimik na ang lahat,
Habang s’ya ay nagsasalita sa madla;
Sa lalim ng salitang kanyang tinuran,
Di maabot baka malunod ang isipan;

Bilang isang pinuno, ako’y punong-puno,
Pananalitang binigkas ay tila isang sulo;
Liwanag na dulot tanglaw sa daanan,
Yaman ng katauhan, sa kapwa kalayaan;

Kahapon na lumipas, bukas ay hindi mabakas,
Kalayaan sa nauuntol sa prosesong putol,
Kelan ang pangarap ay magtutuloy-tuloy,
Kelan makakamit tunay na pagsulong;





Sa dami ng dayuhan na sa atin dumaan,
Nakakapagtaka hindi na tayo nasanay;
Palipat-lipat lamang ng pamunuan,
Nananatiling sa ilalim ng dayuhan;

Pangarap ni RIZAL kay haba ng tinahak,
Unti-unti ding nadama ang kasagutan;
Ngunit kalayaan sadali nating nakamtan,
Parang dagling bumalik sa kasakiman;

Pinangarap ni RIZAL at mga kasama,
Huwag pabayaan muli gumuho pa;
Kalayaan ay alagaan at ipaglaban,
Di lang sa dayuhan maging sa kababayan;

Kababayang namumunong pagkahunghang,
Sa kamay nila bayan ay palubog lamang;
Sa kapabayaan tayo ay naiiwanan,
Patuloy na ipaglaban mithing kalayaan;